Oğlum'a
ve sesini yani ağlamanı nihayet duymuştum. "Kakasını yemiş küveze koyacağız" dediklende "zaten boku yemiş, bi göreyim öyle götürün" dedim. Hastanede yalnızdım, bayramın 4.günüydü, doğan tek bebek sendin, in-cin top oynuyordu. Seni kaçırsalar, sakat bir bebekle değiştirseler ya da öldü deseler derdimi anlatacak kimseciklerin olmadığı ıssız hastanede böylece dünyaya gözünü açtın. Pembe bir toptun sanki. Gözleri çekik, pembecik küçüçük bir canlı. Sonra götürüldün. Ertesi güne kadar seni göremeyecektim. İşte oğlum seninle 11 ay önceki ilk tanıştığımız gün böyleydi.
