sen giderken
tel tel
lime lime
saç diplerimden
topuklarıma indi sancı

mahzun mahzun koliledin eşyalarını
sonra sessizce vedalaştık
kursağımda mıh gibi çakılıp kalan gözyaşlarım döküldü
post-sovyet bir binanın zifiri, kırık-dökük merdivenlerine
yüzüm var mı bilmem ama
geride bıraktığın tavşanı gidip aldım bugün
ürkekçe yontuyordu beynimi onca gündür
küçük beyaz emanetin büyümüş
sarısı akını geçmiş bilesin