Mavi bir kabus gördüm dün gece
Uluması Yılandağı’nın sisine batmış
Beyaz mı beyaz bir kurt dolanıyordu etrafımda
Her an çığ düşecekmiş gibi bir korku sardı bedenimi
Çok korktum mavi gözlüm
O an sana teğellenmek istedim
Tüm düzler kayboldu
Çılgın bir dağ doruğunda kalakaldım
Düşünebildiğim tek şey sen sonrasıydı
Sana bakındım
Kurt “o yok” dedi
Nisan gibi biriktim
Küçük küçük sustum
İlk, gecelerimizi düşündüm
Sonra, şarktan güneye göçen serçeleri
Önümü kesen kurt “aylardan Eylülse yenil!” dedi
Seni avuçlarımda gizleyezmişim

Kaçmak istedim bu mavi kabustan
Yüzünü avuçlarımın içine alıp yıllarca öpmek istedim