nefesim gibi yakın olsan
sağın solun arkan önün hep ben olsam
sabahları gözünü açar açmaz
duru gök gözlerin tek beni görse

hoş haberler versen bana
“yeni günlere beraber uyanalım,
yerli yersiz cıbıldak kalalım,
bakarsın papatya toplayan çocuklar olur etrafımızda” desen

yağmurdan sonra
pencereden gökkuşağını seyredeceğimiz bir evimiz olsa
işten dönmeni sabırsızlıkla beklesem akşamları
sen çok yaşasan, ben çok yaşasam